Właściwości fizykochemiczne
Ciało stałe, białe, bezwonne.
Synonimy
Coffeinum, Coffeinum purum, Trimethylxantinum, kofeina
Postaci leku recepturowego
proszki
Działanie/zastosowanie
Kofeina jest środkiem stymulującym ośrodkowy układ nerwowy, nasila wydzielanie takich neuroprzekaźników jak: dopamina, adrenalina, noradrenalina, serotonina i acetylocholina. W związku z tym zmniejsza senność, zmęczenie psychiczne i fizyczne, poprawia koncentrację, zwiększa aktywność i nastrój. Ponadto przyspiesza procesy kataboliczne, zwiększa zapotrzebowanie na tlen i nasila diurezę. Kofeina zwęża naczynia mózgowe, dzięki czemu stosowana jest pomocniczo w leczeniu migreny. Wykorzystywana jest też w terapii astmy, ponieważ rozszerza oskrzela. Oprócz tego kofeina obniża poziom histaminy w organizmie, w związku z czym może dawać słabe działanie antyalergiczne. Kofeina często wchodzi w skład preparatów złożonych, nasilając działanie przeciwbólowe innych leków.
Rozpuszczalność
rozpuszczalna w wodzie
trudno rozpuszczalna w etanolu
Gęstość
nie dotyczy
Trudności/ niezgodności
nie dotyczy
Dawka max.
Przykłady recept
Rp.
Dionini 0,025
Pabialgini 0,3
Coffeini puri 0,005
M.f. pulvis
Rp.
Coffeini puri 0,05
Pyramidoni 0,15
Phenacitini 0,3
M.f. pulvis
Rp.
Codeini phosphorici 0,01
Coffeini puri 0,05
Polopirini
Phenacitini aa 0,25
M.f. pulvis
Dodatkowe informacje
Kofeina w recepturze aptecznej występuje w postaci czystej (Coffeinum purum) oraz w połączeniach z innymi substancjami jako:
- Coffeinum Natrium benzoicum – mieszanina kofeiny i benzoesanu sodu
- Coffeinum Natrium salicylicum- mieszanina kofeiny i salicylanu sodu.
Źródła
- Karta charakterystyki substancji leczniczej.
- H. Bojarowicz, M. Przygoda, Kofeina. Cz. I. Powszechność stosowania kofeiny oraz jej działanie na organizm, 2011.
- C. J. Derry, S. Derry, R. A. Moore, Kofeina jako przeciwbólowy środek wspomagający (adjuwant) w ostrym bólu u dorosłych, 2014.
