Właściwości fizykochemiczne
Żółtawa ciecz o charakterystycznym zapachu.
Synonimy
Rapae oleum, olej rzepakowy
Postaci leku recepturowego
roztwory olejowe, emulsje, maści
Działanie/zastosowanie
Olej rzepakowy w recepturze aptecznej wykorzystywany jest jako substancja pomocnicza – rozpuszczalnik w postaciach leku do użycia zewnętrznego. Sam w sobie również charakteryzuje się korzystnymi właściwościami, chroni skórę przed wolnymi rodnikami, dzięki czemu ogranicza powstawanie zmarszczek. Dodatkowo łagodzi skórę trądzikową i naczynkową, łagodzi podrażnienia i nawilża skórę.
Rozpuszczalność
nie rozpuszcza się w wodzie
trudno rozpuszcza się w etanolu
Gęstość
0,9 – 0,915 g/cm3
Trudności/ niezgodności
Olej rzepakowy, tak jak i inne oleje, ulega jełczeniu, dlatego należy go przechowywać w szczelnie zamkniętych i suchych naczyniach oraz w chłodnym miejscu, chroniąc przed światłem. W trakcie sporządzania preparatów zawierających olej należy korzystać wyłącznie z suchych utensyliów.
Dawka max.
Przykłady recept
Rp.
Ac. salicylici 3,0
Solve in Oleum Ricini q.s.
Oleum rapae ad 100,0
M.f. oliwka
Rp.
Vitamini E puri 8,0
Olei Lini
Olei Rapae aa ad 300,0
M.f. sol. oleosae
Dodatkowe informacje
Olej rzepakowy wchodzi w skład wielu leków recepturowych, m.in. maści zmiękczającej (Unguentum leniens) oraz oleju kamforowego.
Źródła
- Karta charakterystyki substancji.
- O. Sierpniowska, Aptekarz Polski, Receptariusz – Oleje roślinne w recepturze, 2009.
- R. Kasperek-Nowakiewicz, Aptekarz Polski, Substancje pomocnicze stosowane w płynnych postaciach leku, 2018.
