Właściwości fizykochemiczne
Ciało stałe, proszek barwy żółtej o charakterystycznym zapachu.
Synonimy
Sulfur praecipitatum, siarka strącona, Lac Sulfuris
Postaci leku recepturowego
zawiesiny, maści, zasypki
Działanie/zastosowanie
Siarka wchodzi w skład preparatów stosowanych zewnętrznie. Wykazuje działanie przeciwgrzybicze, przeciwbakteryjne, przeciwświerzbowe oraz osuszające. Znalazła zastosowanie w leczeniu trądziku, nadmiernego łojotoku, grzybic, świerzbu oraz nasilonego łuszczenia się skóry.
Rozpuszczalność
trudno rozpuszcza się w wodzie
trudno rozpuszcza się w etanolu
Gęstość
nie dotyczy
Trudności/ niezgodności
- siarka + podłoża maściowe = bardzo trudno uzyskać odpowiedni stopień sproszkowania siarki, aby to osiągnąć należy ją rozetrzeć z niewielką ilością podłoża/parafiny płynnej/glicerolu
- siarka + balsam peruwiański = dochodzi do wydzielenia balsamu, aby tego uniknąć należy zachować właściwą kolejność łączenia składników, tj. substancje niezgodne wymieszać z pozostałymi składnikami, a dopiero na końcu zmieszać razem
Dawka max.
Przykłady recept
Rp. Unguentum Wilkinsoni
Sulphur ppt. 15,0
Sapo Kalinus 30,0
Calcii carbonici 10,0
Pix liq. Pini 15,0
Adeps suillus ad 100,0
M.f. ung.
Rp.
Dithranoli 0,5
Resorcini 1,5
Acidi salicylici 5,0
Sulfuris ppt. 10,0
Vaselini albi ad 100,0
M.f. ung.
Rp.
Acidi salicylici
Sulfuris ppt. aa 2,0
Tinct. Arnicae
Tinct. Chinae aa 10,0
Spiritus Vini 70st. ad 100,0
M.f. susp.
D.S. Do nacierania skóry głowy
Rp.
Thymoli 0,5
Sulfuris ppt.
Ichtyoli aa 3,0
Pastae Zinci oxydati 100,0
M.f. ung.
Rp.
Prodermini 0,5
Sulfuris ppt. 2,0
Pastae Lassari ad 30,0
M.f. ung.
Dodatkowe informacje
nie dotyczy
Źródła
- Karta charakterystyki substancji.
- O. Sierpniowska, Adeps suillus w recepturze aptecznej, Aptekarz Polski, 2010.
