Neomycyny siarczan – Neomycini sulfas

Właściwości fizykochemiczne

Ciało stałe koloru białego lub kremowego, bez zapachu.

Synonimy

Neomycini sulfas, Neomycinum, Flavomycinum, Mycifradinum, Bucomicin

Postaci leku recepturowego

roztwory, zawiesiny, maści, czopki, globulki dopochwowe, krople oczne, maści oczne, krople do uszu, krople do nosa

Działanie/zastosowanie

Antybiotyk aminoglikozydowy działający bakteriobójczo na bakterie Gram (-) i niektóre Gram (+). Mechanizm działania neomycyny opiera się na hamowaniu biosyntezy białka w komórce bakterii. Spektrum działania obejmuje: gronkowce, pałeczki Enterobacteriaceae, Escherichia coli, Klebsiella, Haemophilus influenzae, Shigella oraz prątki. Nie działa na Pseudomonas aeruginosa i Streptococcus spp.

Siarczan neomycyny ze względu na znaczne działanie oto- i nefrotoksyczne stosowany jest głównie miejscowo. Wchodzi w skład preparatów używanych w leczeniu ropnych zakażeń skóry, zakażonych oparzeniach i odmrożeniach, w zapaleniu spojówek, zapaleniu brzegów powiek i w zakażeniach uszu głównie wywołanych przez gronkowce. Wykazuje niski stopień wchłaniania (ok. 1%), więc może być też stosowany w celu wyjałowienia przewodu pokarmowego przed zabiegami chirurgicznymi w obrębie jelit.

Nie stosuje się go w przypadku owrzodzeń żylakowatych, sączących się ran oraz na duże powierzchnie uszkodzonej skóry (tu istnieje ryzyko wchłonięcia się neomycyny i uszkodzenia nerek bądź słuchu).

Możliwe działania niepożądane po zastosowaniu miejscowym neomycyny to swędzenie, wysypka, zaczerwienienie, obrzęk czy podrażnienie skóry, a w przypadku preparatów ocznych – łzawienie, pieczenie, objawy te zwykle są tymczasowe.

Rozpuszczalność

dobrze rozpuszczalny w wodzie (1:3) i w glikolu propylenowym

słabo rozpuszczalny w rozpuszczalnikach organicznych

Gęstość

nie dotyczy

Trudności/ niezgodności

Siarczan neomycyny wykazuje znaczne właściwości higroskopijne.

Dawka max.

sprawdź tutaj

Przykłady recept

Rp.

Papaverini hydrochloridi   0,04

Neomycini   0,2

Anaesthesini   0,2

Hydrocortisoni   0,01

Butyri cacao   q.s.

M.f. supp. an.

D.t.d. No 12

D.S. 1 raz dziennie czopek

 

Rp.

Neomycini   0,3

Hydrocortisoni   0,1

Vit. A   250 000 j.m.

Mentholi   0,02

Lanolini   ad   10,0

M.f. ung.

 

Rp.

Nystatini   100 000 j.m.

Neomycini   0,2

Hydrocortisoni   0,125

Anaesthesini   1,0

Glycerini   30,0

M.f. sol.

 

Rp.

Neomycini   0,01

Hydrocortisoni   0,01

Ephetonini   0,0125

Aq. dest.   ad   10,0

M.f. gtt.

D.S. 3 razy dziennie 1 kropla do nosa

Dodatkowe informacje

Sporządzanie preparatów z siarczanem neomycyny powinno mieć miejsce w warunkach aseptycznych, preparaty te można wyjaławiać termicznie. Roztwory wodne neomycyny wykazują trwałość w zakresie pH od 2-9, najtrwalsze są te o odczynie ok. 6. Najsilniejsze działanie przeciwbakteryjne wykazują roztwory alkaliczne (pH=ok. 8).  Neomycyna jest substancją wrażliwą na światło, wilgoć, powietrze oraz podwyższoną temperaturę, należy o tym pamiętać nie tylko w trakcie sporządzania leku recepturowego ale także w trakcie jego pakowania i przechowywania.

Źródła

  1. Karta charakterystyki produktu.
  2. M. K. Kołodziejczyk, M.J. Nachajski, A. Kaczmarek, Wybrane aspekty technologii leku recepturowego z siarczanem neomycyny, Aptekarz Polski
  3. K. Winnicka, E. Telejko, Antybiotyki w recepturze, Aptekarz Polski

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.