Właściwości fizykochemiczne
Biała, bezwonna ciecz zawiesina.
Synonimy
Aqua Calcis, Calcium hydricum solutum, Aqua Calcariae, Liquor Calcii hydroxydati
Postaci leku recepturowego
maści, roztwory, zawiesiny
Działanie/zastosowanie
Woda wapienna to ok. 0,16% nasycony wodny roztwór wodorotlenku wapnia. Jest opalizującym płynem o odczynie alkalicznym (pH =13). Stosowana zewnętrznie wykazuje działanie antyseptyczne, przeciwzapalne, ściągające i osuszające. Wchodzi w skład preparatów stosowanych w przypadku łojotoku, rumienia, pokrzywki, owrzodzeń, wyprysków alergicznych i innych stanów zapalnych skóry. Oprócz tego zmniejsza pory i stosowana jest w leczeniu trądziku różowatego. Woda wapienna zwęża też naczynia krwionośne, przez co zmniejsza obrzęki skórne.
Dawniej stosowana doustnie jako środek zobojętniający.
Rozpuszczalność
miesza się z wodą
Gęstość
–
Trudności/ niezgodności
Woda wapienna daje liczne niezgodności:
- z substancjami o odczynie kwaśnym – reakcja zobojętniania
- z węglanami, fosforanami, cytrynianami, siarczanami – wytrącenie osadu
- z płynem Burowa, riwanolem, kwasem salicylowym – rozkład chemiczny
- z antybiotykami i glikokortykosterydami – rozkład substancji.
Należy unikać łączenia wody wapiennej z wymienionymi składnikami.
Dawka max.
Przykłady recept
Rp. Linimentum calcareum
Lini Oleum 50,0
Aqua Calcis 50,0
M.f. susp.
Rp.
Vit. A 50 000 j.m.
Vit. E 5 ml
Urea 5,0
Aq. Calcis 2,0
Lekobaza ad 100,0
M.f. ung.
Rp.
3% Sol. Ac. borici
Aq. Calcis aa ad 200,0
M.f. solutio
Rp.
Sulph. ppt. 10,0
Detreomycini 2,0
Gummi arab.
Camphorae
Aq. Calcis aa ad 100,0
M.f. papka
Rp.
Ichtioli 8,0
Zinci oxidi
Talci veneti
Glycerini
Aq. Calcis aa ad 200,0
M.f. susp.
Dodatkowe informacje
Wodę wapienną przechowuje się z osadem nierozpuszczalnego wodorotlenku wapnia.
Źródła
- Karta charakterystyki substancji.
- D. Partyka, A. M . Winnicki, Aptekarz Polski, Przykłady interakcji recepturowych z wodą wapienna, 2012.
- G. Samczewska, Aptekarz Polski, Receptariusz – Recepturowe maści na oparzenia, 2009.
