Właściwości fizykochemiczne
Ciało stałe koloru żółtego o charakterystycznym zapachu miodu.
Synonimy
Cera flava, Beesewax, wosk żółty
Postaci leku recepturowego
emulsje, maści, czopki
Działanie/zastosowanie
Wosk żółty otrzymuje się przez stopienie pszczelich plastrów pozbawionych miodu. Wchodzi w skład czopków, ponieważ utwardza ich konsystencję i gwarantuje właściwości hydrofobowe, w skład emulsji jako słaby emulgator typu woda/olej i stabilizator, ponadto zagęszcza i reguluje lepkość maści oraz poprawia ich rozsmarowywalność.
Wosk żółty wchodzi w skład preparatów dermatologicznych także ze względu na swoje działanie na skórę, jest bowiem bogaty w cenne składniki, takie jak witaminy, karotenoidy czy kwasy tłuszczowe. Natłuszcza i zmiękcza skórę, ochrania i wygładza naskórek, przyspiesza jego regenerację, wykazuje również słabe działanie przeciwzapalne.
Rozpuszczalność
nie rozpuszcza się w wodzie
Gęstość
nie dotyczy
Trudności/ niezgodności
nie dotyczy
Dawka max.
Przykłady recept
Rp.
Argenti coll. 15,0
Aquae dest. 5,0
Adipis benzoati 73,0
Cera flava 7,0
M.f. unguentum
Dodatkowe informacje
Wosk żółty służy do produkcji wosku białego (Cera alba).
Źródła
- Karta charakterystyki produktu
- O. Sierpniowska, Adeps suillus w recepturze aptecznej, Aptekarz Polski, 2010
