Wosk żółty – Cera flava

Właściwości fizykochemiczne

Ciało stałe koloru żółtego o charakterystycznym zapachu miodu.

Synonimy

Cera flava, Beesewax, wosk żółty

Postaci leku recepturowego

emulsje, maści, czopki

Działanie/zastosowanie

Wosk żółty otrzymuje się przez stopienie pszczelich plastrów pozbawionych miodu. Wchodzi w skład czopków, ponieważ utwardza ich konsystencję i gwarantuje właściwości hydrofobowe, w skład emulsji jako słaby emulgator typu woda/olej i stabilizator, ponadto zagęszcza i reguluje lepkość maści oraz poprawia ich rozsmarowywalność.

Wosk żółty wchodzi w skład preparatów dermatologicznych także ze względu na swoje działanie na skórę, jest bowiem bogaty w cenne składniki, takie jak witaminy, karotenoidy czy kwasy tłuszczowe. Natłuszcza i zmiękcza skórę, ochrania i wygładza naskórek, przyspiesza jego regenerację, wykazuje również słabe działanie przeciwzapalne.

Rozpuszczalność

nie rozpuszcza się w wodzie

Gęstość

nie dotyczy

Trudności/ niezgodności

nie dotyczy

Dawka max.

sprawdź tutaj

Przykłady recept

Rp.

Argenti coll.   15,0

Aquae dest.   5,0

Adipis benzoati   73,0

Cera flava   7,0

M.f. unguentum

Dodatkowe informacje

Wosk żółty służy do produkcji wosku białego (Cera alba).

Źródła

  1. Karta charakterystyki produktu
  2. O. Sierpniowska, Adeps suillus w recepturze aptecznej, Aptekarz Polski, 2010

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.