Bizmutawy węglan zasadowy – Bismuthi subcarbonas

Właściwości fizykochemiczne

Ciało stałe, kolor żółtawy, bez zapachu.

Synonimy:

Bismuthi subcarbonas, Bismuthum carbonicum basicum, Węglan bizmutylu

Postaci leku recepturowego

maści, pasty, kremy, zawiesiny, emulsje, czopki, proszki

Działanie/zastosowanie

Stosowany zewnętrznie powoduje denaturację białka, dzięki czemu działa ściągająco, wysuszająco, adsorbująco i słabo przeciwbakteryjnie. Z tego powodu stosowany jest w preparatach stosowanych na skórę oraz w czopkach w leczeniu żylaków odbytu.

Stosowany wewnętrznie w przebiegu stanów zapalnych przewodu pokarmowego, biegunek oraz w chorobie wrzodowej, ponieważ osłania błonę śluzową przed działaniem pepsyny i kwasu solnego.

Rozpuszczalność

nie rozpuszcza się w wodzie

Gęstość

6,86 g/cm3

Trudności/ niezgodności

kwasy, silne utleniacze

Dawka max.

doustnie:

zwykle stosowane: jednorazowa 0,5;  dobowa 1,5

maksymalne: jednorazowa 1,0; dobowa 3,0

Przykłady recept

Rp.

Papaverini hydrochloridi   0,025

Bismuthi subnitrici   0,15

Bismuthi subcarbonici  0,15

Encortoloni   0,008

Zinci oxidi   0,25

Butyri cacao   q.s.

M.f. suppositoria

D.t.d. No 12

 

Rp.

Encortoloni   0,008

Metronidazoli   0,5

Nystatini   100 000 j.m.

Papaverini hydrochloridi   0,025

Bismuthi subcarb.   0,2

Bismuthi subnitr.   0,15

Zinci oxidi   0,2

Balsami peruviani   0,2

Cacao olei   q.s.

M.f. supp.

D.t.d. No 12

 

Rp.

Lini seminis maceratio   5,0/100,0

Bismuthi subcarbonatis   5,0

Menthae piperitae 2,5

M.f. mixtura

D.S. 3 razy dziennie łyżkę

 

Rp.

Benzocaini   1,0

Bismuthi subcarbonatis

Magnesii oxydi   aa   1,5

Gummi arabici   10,0

Paraffini liq.   20,0

Aquae Calcis   100,0

Menthae piperitae olei gtt. X

M.f. suspensio

D.S. 3 razy dziennie łyżkę stołową przed jedzeniem

 

Rp.

Belladonnae extr. sicc.   1,0

Calcii carbonatis ppt.

Bismuthi subcarbonatis

Magnesii oxydi   aa   ad   100,0

M.f. pulv. d. ad V.

S. Na koniec noża pół godziny przed jedzeniem

 

Rp.

Bismuthi subcarbonatis   10,0

Natrii hydrocarbonatis

Calcii carbonatis ppt.   aa   30,0

M.f. pulvis

 

Rp.

Phenobarbitali natrici   0,015

Bismuthi subcarbonatis

Magnesii oxydi   aa   0,2

M.f. pulv. 

D.t.d. No XX

 

Rp.

Phenobarbitali natrici   0,015

Papaverini hydrochloridi   0,03

Bismuthi subcarbonatis   0,3

Aluminii hydroxydi   0,5

Pancreatini tabl. org. No I pulv. subtil.

M.f. pulvis

D.t.d. No XXX

S. 3 razy dziennie proszek po jedzeniu

Źródła

  1. Karta charakterystyki substancji leczniczej
  2. Szczygieł Ł., Medyczne zastosowanie związków bizmutu, artykuł naukowy
  3. Krówczyński L., Ćwiczenia z receptury, 2000

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.