Właściwości fizykochemiczne
Ciało stałe o barwie od żółtej do brązowej, bez zapachu.
Synonimy
Tanninum, Acidum tannicum, Acidum gallotannicum, kwas taninowy, tanina
Postaci leku recepturowego
roztwory, maści, pasty, proszki do użycia zewnętrznego, czopki
Działanie/zastosowanie
Tanina, tak jak i inne substancje garbnikowe, wykazuje szeroki zakres działania. Denaturuje białka – w tym także bakteryjne, przez co odkaża skórę i błony śluzowe. Działa ściągająco, przeciwzapalnie, przeciwpotnie oraz przeciwkrwotocznie. Jest też silnym przeciwutleniaczem. Tanina dzięki swym właściwościom wchodzi w skład preparatów stosowanych w leczeniu m.in. owrzodzeń żylakowych podudzi, hemoroidów, opryszczki, wysypki oraz trądziku.
Rozpuszczalność
bardzo łatwo rozpuszcza się w wodzie
łatwo rozpuszcza się w etanolu
Gęstość
nie dotyczy
Trudności/ niezgodności
Tanina powoduje niezgodności recepturowe z licznymi substancjami takimi jak:
- alkaloidy (np. chlorowodorek chininy, siarczan atropiny)
- ichtiol
- riwanol
- chlorowodorek prokainy
- woda wapienna
- podłoża żelatynowo-glicerolowe.
Należy unikać łączenia taniny z wyżej wymienionymi składnikami.
Dawka max.
Przykłady recept
Rp.
Tannini 0,8
Resorcini 4,0
Acidi tartarici 6,0
Vitamini B6 ex amp. No 20
30% Spir. Vini ad 250,0
M.f. sol.
Rp.
Acidi borici subtilissime pulv. 4,0
Tannini 0,8
Resorcini 2,0
Urotropini 5,0
Zinci oxydi
Talci veneti aa ad 80,0
M.f. pulv.
Rp.
Acidi Tannini 12,0
Zinci oxydati
Talci veneti aa ad 80,0
M.f. pulv.
Dodatkowe informacje
Wewnętrznie stosowany jest białczan taniny jako środek przeciwbiegunkowy.
Źródła
- Karta charakterystyki substancji.
- Tanina w bazie DrugBank.
