Właściwości fizykochemiczne
Ciało stałe, biały lub jasnożółty proszek o charakterystycznym, amoniakalnym zapachu.
Synonimy
Aminophyllinum dihydricum, Euphyllinum, Theophyllinum cum aethylenodiamine
Postaci leku recepturowego
mieszanki, proszki, czopki
Działanie/zastosowanie
Aminofilina dwuwodna jest połączeniem teofiliny, która odpowiada za działanie leku oraz z etylenodiaminy, która zwiększa rozpuszczalność teofiliny oraz wzmacnia jej działanie.
Rozszerza oskrzela, hamuje uwalnianie histaminy, działa moczopędnie, rozszerza naczynia krwionośne, delikatnie obniża ciśnienie tętnicze oraz wykazuje działanie ino- i chronotropowe na serce.
Aminofilina stosowana jest m.in. w astmie oskrzelowej, POChP oraz w przewlekłym sercu płucnym.
Rozpuszczalność
łatwo rozpuszcza się w wodzie
praktycznie nie rozpuszcza się w etanolu
Gęstość
nie dotyczy
Trudności/ niezgodności
Aminofilina powoduje niezgodność pozorną z solami słabych zasad (np. z fosforanem kodeiny, chlorowodorkiem efedryny, alkaloidami pokrzyku) – dochodzi do wytrącenia słabych zasad. W takim przypadku niezgodne składniki należy rozdzielić innymi przepisanymi składnikami.
Inną niezgodnością jest połączenie aminofiliny z kwaśnym środowiskiem, np. syropu sosnowego. Dochodzi do wytrącenia kwasowej teofiliny, syrop sosnowy należy zamienić np. na syrop prosty lub wydać go osobno.
Dawka max.
Przykłady recept
Rp.
Kalii iodidi 4,0/100,0
Ephedrini hydrochloridi 0,12
Aminophyllini 1,6
Phenobarbitali natrici 0,3
Natrii benzoatis 4,0
Sulfoguaiacoli sir. 100,0
M.f. mixt.
Rp.
Aminophyllini 0,05
Olei cacao q.s.
M.f. supp. anal.
Dodatkowe informacje
nie dotyczy
Źródła
- Karta charakterystyki substancji leczniczej.
- R. Kasperek, Trudności i niezgodności recepturowe, Aptekarz Polski, 2016.
