Dawkowanie na recepcie zawierającej lek recepturowy. W jakich przypadkach jest wymagane? Kiedy obliczać dawkę max.?

Kiedy na recepcie zawierającej lek recepturowy musi znajdować się dawkowanie?

Dawkowanie obowiązkowe jest tylko wtedy jeśli lek recepturowy zawiera w swoim składzie:

§ 6. 1. Dane dotyczące przepisanych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobów medycznych obejmują: (…)

5)  sposób dawkowania w przypadku przepisania: (…)

c)  leku recepturowego zawierającego w swoim składzie środek odurzający, substancję psychotropową w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii lub substancję zaliczoną do wykazu A substancji bardzo silnie działających określoną w Farmakopei Polskiej;

 

W jakich przypadkach powinniśmy obliczać dawkę maksymalną substancji wchodzących w skład leku recepturowego?

Przestrzeganie dawki maksymalnej obowiązuje dla leków recepturowych zawierających:

 

 

Problem z obliczeniem dawki maksymalnej powstaje w sytuacji, gdy lek recepturowy zawiera w swoim składzie substancję z wykazu B (silnie działającą) a recepta na lek nie posiada dawkowania lub dawkowanie – wiadomo. Pod względem formalnym (dla NFZ) recepta jest poprawna.

Jeśli nie podano sposobu dawkowania danego leku recepturowego zawierającego substancję z wykazu B należy ustosunkować się do dawki maksymalnej dobowej. Osoba wydająca lek powinna doprecyzować dawkowanie zaznaczając „nie można przyjmować więcej niż … na dobę”.

Recepta na lek recepturowy z substancją z wykazu A, B lub N dla dziecka, powinna zawierać oprócz dokładnego wieku również masę ciała dziecka (należy zaznaczyć, że masa ciała nie jest wymogiem formalnym ze strony NFZ aczkolwiek to bardzo ważna kwestia w przypadku dzieci <1 r. ż. aby móc zastosować odpowiedni wzór do obliczenia dawki). Sprawdź – Kalkulator przeliczania dawki dla dziecka >1 r.ż. 

Przeliczanie dawek dla leków recepturowych do użytku zewnętrznego w większości przypadków nie jest wymagane. (wyjątki – lek wchłania się do krwioobiegu lub działa drażniąco na skórę). Farmakopea X określa max. stężenie tylko nielicznych substancji do użytku zewnętrznego (m.in. kwas salicylowy, atropina), dla pozostałych substancji określono stężenie zwykle stosowane (dawkę zwykle stosowaną). Zobacz wykaz dawek wg Farmakopei X dla substancji do użytku zewnętrznego.


 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.